Ο θάνατός της άνοιξε την κουβέντα για την έλλειψη ειδικών ποδηλατολωρίδων στην πόλη. Η συνήθης απάντηση από πολιτικούς και πολεοδόμους είναι ότι δεν υπάρχει αρκετός χώρος και σε κάθε περίπτωση τα αυτοκίνητα έχουν προτεραιότητα.
Δύο Καναδοί ποδηλάτες και ακτιβιστές, ο Τζέιμς Σβαρτς και ο Ντέιβ Μέσλιν βάλθηκαν να αποδείξουν ότι ο παραπάνω ισχυρισμός δεν είναι αληθής. Πήγαν στη διασταύρωση όπου η άτυχη Τζένα έχασε τη ζωή της, συγκέντρωσαν πεσμένα κλαδιά, πλαστικά ποτήρια και διάφορα σκουπίδια που βρίσκει κανείς στην άκρη των πολυσύχναστων δρόμων και με αυτάέφτιαξαν μια πρωτότυπη ποδηλατολωρίδα. Παρά τις προβλέψεις περί του αντιθέτου οδηγοί φορτηγών και αυτοκινήτων σεβάστηκαν την ιδιότυπη σήμανση και δημιουργήθηκε χώρος για όλους. Οι ειδικά σχεδιασμένες ποδηλατολωρίδες σώζουν ζωές: οριοθετούν έναν ασφαλή χώρο, κρατούν τα μηχανοκίνητα οχήματα μακρυά από τα ποδήλατα και πάνω απ’ όλα διδάσκουν στους οδηγούς των αυτοκινήτων να σέβονται όλους τους χρήστες του δρόμου. Όλα αυτά βέβαια για τους ποδηλάτες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλων μεγάλων πόλεων της χώρας μας παραμένουν όνειρα θερινής νυκτός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου