Η αίσθηση που είχαμε από την οικογιορτή, στο Πάρκο Τρίτση ήταν ότι όχι μόνο " ένας άλλος κόσμος είναι εδώ!" αλλά και ότι μπορεί δραστικά να υπάρξει και να επιβιώσει απέναντι στο κύριαρχο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης!
Παραγωγοί , χειροτέχνες, συλλογικότητες από όλη την Ελλάδα που λειτουργούν με κύριο άξονα Μια διαφορετική σχέση συνύρπαξης ανθρώπων και φύσης μέσα στα πλαίσια των μέτρων της οικολογικής συνείδησης και των βιωμάτων που τον συνδέουν με αυτή.
Β: Τον επανακαθορισμό των αναγκών της ζωής μας στην βάση των δυνατοτήτων του τοπικού φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος που ζούμε. Αυτό σημαίνει στήριξη της ντόπιας πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής κατασκευής, μεταποίησης κ.λ.π, όπου η δραστηριότητα σέβεται την φύση, τον εργαζόμενο και χρησιμοποιεί οικολογικές, παραδοσιακές και εναλλακτικές μεθόδους και τεχνικά μέσα και προέρχεται κατά κύριο λόγο από το φυσικό περιβάλλον της περιοχής που γίνεται.
Γ: Μια Γεωργία όχι μόνο χωρίς χημικά και μεταλλαγμένα αλλά και «ενταγμένη» στις λειτουργίες της φύσης και των οικοσυστημάτων.
Μια Γεωργία και κτηνοτροφία που επιδιώκει και απαιτεί να στηρίζεται επάνω στις ντόπιες ποικιλίες και ράτσες. Ένα αγρόκτημα που δεν είναι καθαρά επιχείρηση αλλά στοχεύει στην ικανοποιήση των διατροφικών αναγκών του γεωργού και της εύρητερης περιοχής που ζει.
Δ: Τις οικοτεχνικές-παραδοσιακές, εναλλακτικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες στις οποίες επιδιώκεται να χρησιμοποιούνται φυσικά μέσα και υλικά κατασκευών κυρίως τοπικής παραγωγής φυσικής προέλευσης και ήπιων μέσων.
Ε: Την απευθείας δημιουργία σχέσεων συναλλαγών- ανταλλαγών μεταξύ παραγωγών-πολιτών. Την προσβασιμότητα (χωρίς την διαμεσολάβηση εμπόρων και άλλων “εγγυητών”) στην βάση σχέσεων εμπιστοσύνης και διαφάνειας.
ΣΤ: Την υποστήριξη και προώθηση των μικρών παραγωγών οικοτεχνών κ.τ.λ, με προοπτική βιωσιμότητας των μονάδων ή και των συνεργασιών τους ,όπως και τη διευκόλυνση ανθρώπων που επιζητούν ένα καλύτερο δημιουργικό μέλλον για την ζωή τους.
Ζ: Τον στόχο τα προϊόντα και τα δημιουργήματα να είναι προσβάσιμα ,όχι μόνο στους «έχοντες», αλλά και στα πλατιά κοινωνικά στρώματα ,με διασφάλιση βεβαίως των κόπων και των αναγκών των παραγωγών.
Η: Την ανάγκη δημιουργίας ομάδων πολιτών στις πόλεις, που θα τροφοδοτούνται απευθείας από παραγωγούς και θα διαμορφώνουν τη δική τους κοινωνική και οικονομική σχέση, χωρίς μεσάζοντες.
Θ: Την ηθική αντίληψη ότι ο παραγωγός όχι μόνο σέβεται την φύση και την δημόσια υγεία, αλλά και τα θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα μέσα στο χώρο εργασίας, όταν χρησιμοποιεί εργατικό δυναμικό.
 |
Παραγωγοί , χειροτέχνες, συλλογικότητες από όλη την Ελλάδα που λειτουργούν με κύριο άξονα Μια διαφορετική σχέση συνύρπαξης ανθρώπων και φύσης μέσα στα πλαίσια των μέτρων της οικολογικής συνείδησης και των βιωμάτων που τον συνδέουν με αυτή.
Β: Τον επανακαθορισμό των αναγκών της ζωής μας στην βάση των δυνατοτήτων του τοπικού φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος που ζούμε. Αυτό σημαίνει στήριξη της ντόπιας πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής κατασκευής, μεταποίησης κ.λ.π, όπου η δραστηριότητα σέβεται την φύση, τον εργαζόμενο και χρησιμοποιεί οικολογικές, παραδοσιακές και εναλλακτικές μεθόδους και τεχνικά μέσα και προέρχεται κατά κύριο λόγο από το φυσικό περιβάλλον της περιοχής που γίνεται.
Γ: Μια Γεωργία όχι μόνο χωρίς χημικά και μεταλλαγμένα αλλά και «ενταγμένη» στις λειτουργίες της φύσης και των οικοσυστημάτων.
Μια Γεωργία και κτηνοτροφία που επιδιώκει και απαιτεί να στηρίζεται επάνω στις ντόπιες ποικιλίες και ράτσες. Ένα αγρόκτημα που δεν είναι καθαρά επιχείρηση αλλά στοχεύει στην ικανοποιήση των διατροφικών αναγκών του γεωργού και της εύρητερης περιοχής που ζει.
Δ: Τις οικοτεχνικές-παραδοσιακές, εναλλακτικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες στις οποίες επιδιώκεται να χρησιμοποιούνται φυσικά μέσα και υλικά κατασκευών κυρίως τοπικής παραγωγής φυσικής προέλευσης και ήπιων μέσων.
Ε: Την απευθείας δημιουργία σχέσεων συναλλαγών- ανταλλαγών μεταξύ παραγωγών-πολιτών. Την προσβασιμότητα (χωρίς την διαμεσολάβηση εμπόρων και άλλων “εγγυητών”) στην βάση σχέσεων εμπιστοσύνης και διαφάνειας.
ΣΤ: Την υποστήριξη και προώθηση των μικρών παραγωγών οικοτεχνών κ.τ.λ, με προοπτική βιωσιμότητας των μονάδων ή και των συνεργασιών τους ,όπως και τη διευκόλυνση ανθρώπων που επιζητούν ένα καλύτερο δημιουργικό μέλλον για την ζωή τους.
Ζ: Τον στόχο τα προϊόντα και τα δημιουργήματα να είναι προσβάσιμα ,όχι μόνο στους «έχοντες», αλλά και στα πλατιά κοινωνικά στρώματα ,με διασφάλιση βεβαίως των κόπων και των αναγκών των παραγωγών.
Η: Την ανάγκη δημιουργίας ομάδων πολιτών στις πόλεις, που θα τροφοδοτούνται απευθείας από παραγωγούς και θα διαμορφώνουν τη δική τους κοινωνική και οικονομική σχέση, χωρίς μεσάζοντες.
Θ: Την ηθική αντίληψη ότι ο παραγωγός όχι μόνο σέβεται την φύση και την δημόσια υγεία, αλλά και τα θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα μέσα στο χώρο εργασίας, όταν χρησιμοποιεί εργατικό δυναμικό.
 |
Ι: Τις ήπιες και εναλλακτικές μορφές ενέργειας,τις απλές και εφαρμόσιμες κατασκευές, τους οικολογικούς και απλούς τρόπους δόμησης και κατοικίας, τις φυσικές και διαφορετικές μορφές θεραπείας και τον εναλλακτικό τρόπο ζωής.
 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου